Mijn naam is Herbert Mast en ik ben geboren op 24 januari 1949 te Paramaribo, Suriname.
Ik heb vele jaren in Nederland gewoond en de langste tijd in Hoorn, Noord Holland.
In 2004 heb ik besloten Nederland te laten voor wat het is en in Frankrijk te gaan wonen en te werken, om in alle rust te gaan genieten van wat het leven mij nog verder te bieden heeft.
Ik ben mij ervan bewust dat het leven sober zal zijn, maar de wondermooie natuur en de rust zullen mij de inspiratie geven om andere dingen te gaan doen en op zoek te gaan naar de vraag: wie ben ik?
Ik heb een brede belangstelling en alle opleidingen die ik heb genoten zijn altijd wel een keer van pas gekomen, vooral mijn bouwkunde studie kon ik heel goed gebruiken om de eigen woning te realiseren.
Ik heb mijzelf ook leren programmeren in de databasetaal Foxpro en ik bijt mijzelf vast in de stof totdat ik weet hoe iets in elkaar steekt. Soms met succes, soms niet. Studie moet voor mij een praktisch nut hebben anders stop ik ermee. Bij schilderen en muziek maken ligt dit anders. Op dit terrein ben ik ongeschoold maar heb ik mijzelf wel het één en ander eigen gemaakt.
In het algemeen geeft een creatief proces veel meer voldoening dan het coderen van een routine in een applicatie die je bouwt. Eigenlijk werk ik bij kunst op intuitie, op gevoel en tevreden ben ik eigenlijk nooit, misschien heel even als het klaar is binnen je eigen (technische) grenzen die je op dat moment hebt.
Wie ben ik?
Artiest Herbert Mast

Waarom deze site zult u zich afvragen?
Het antwoord hierop ligt in communicatie, waar internet zo geschikt voor is gebleken, het informeren en het geïnformeerd willen worden.
Het etaleren van je eigen acties of voortbrengselen, jezelf voorstellen in de hoop dat daar een reactie op volgt in de vorm van een contact. Ook al zou nooit gereageerd worden, dan nog heeft ieder mens de behoefte zich te uiten. Ook spreekt het feit dat je in een dunbevolkt gebied woont een woordje mee, want met internet verlies je niet het contact met de buitenwereld.


Wat ik doe of beter wat ik zal gaan doen heeft alles te maken met het verleden, het heden en de toekomst. Ook zullen ervaring en opleiding, je persoonlijke interesses, gaven en vaardigheden, opgedane levenswijsheid, je karakter en de kansen die je krijgt bepalend zijn voor wat je gaat doen of juist wat je niet gaat doen. In het begin van mijn levensloop heb ik wel eens gezegd dat ik nooit op kantoor wilde zitten en wat bleek: ik heb de meeste tijd van mijn leven achter een bureau doorgebracht.
Eerst als bouwkundig tekenaar, later in de administratie en tot slot als directeur van een eigen bedrijf. Alle ervaringen daar opgedaan zijn wel van pas gekomen maar die kant wil ik niet meer opgaan. Computers hebben altijd wel mijn interesse gehad en af en toe zal ik toch nog achter mijn bureau kruipen en de computer nodig hebben, deze site is daar een voorbeeld van. Veel leuker is het met de handen te werken. Het huis waar ik in Frankrijk in woon is daar het prachtigste voorbeeld van.
Het creatieve, dat trekt mij het meeste aan en die kant zal ik dan ook zeker op gaan!
Dat kan op velerlei gebied zijn, schilderen, schrijven, tekenen, muziek of handenarbeid of klussen, misschien zelfs af en toe programmeren of met internet bezig zijn. Dit zal op een welkome manier worden afgewisseld door in de vrije natuur bezig te zijn.
Het belangrijkste van dit alles is dat deadlines niet meer gehaald hoeven te worden, niet meer gescoord hoeft te worden er geen sprake meer zal zijn van stress. Tijd zal niet meer mijn grootste vijand zijn en geduld is mijn grootste vriend. Eigenlijk past dit precies bij de levensstijl die veel fransen in ‘la campagne’ zich hebben aangemeten; komt het vandaag niet dan komt het morgen of overmorgen wel. Ik zal nog veel moeten leren, want je kunt wel besluiten je leven verder aan de kunst te gaan wijden maar wil je je emoties in je werk kwijt dan mag de techniek je daarbij niet hinderen. Ook zal ik mijn frans goed moeten gaan oppoetsen. Door contacten met anderen te leggen en mijn plaats in de gemeenteraad zal dit wel lukken.


Ik ben mij ervan bewust dat het altijd beter kan, vooral als ik met bewondering naar het werk van anderen kijk. Ik hoef niet zonodig te concurreren, want in wat je maakt leg je altijd jouw persoonlijkheid . Er zijn erg veel goede schilders (ook in Frankrijk) en daar leer ik van. Wat mij dan opvalt dat elke schilder toch weer zijn eigen karakter en stijl heeft. Welke kant ik zal opgaan is nu nog niet te zeggen, hoewel het (hyper)realisme mij het meeste boeit. Een schilderij blijft een illusie, de werkelijkheid is vaak heel anders (mooi, lelijk e.d. zijn relatieve begrippen). De toeschouwer kan dan een geheel andere realiteit zien, de realiteit door de ogen van de kunstenaar gezien, soms de realiteit van zijn emotie. Het verschil met hyperrealisme is dat ik wel emotie in mijn werk probeer te leggen.
Bij mijn vertrek naar het buitenland in 2004 heb ik, noodgedwongen, mijn lieve dochters moeten achter laten. Gelukkig woonden zij samen in een appartement in Hoorn en regelmatig ontving ik van hen emails en foto’s. Zo bleef ik op de hoogte van hun studie, werk en andere dingen die ze samen of alleen ondernamen.
Ik ben als vader natuurlijk bere trots op ze! In augustus 2008 is hun gelukkig samenzijn ernstig verstoord door idioten op het eiland Roatan (Honduras), die Mariska van het leven hebben beroofd. Ik heb contact met mijn lieve jongste dochter, die weer probeert haar eigen leven voort te zetten.
Beiden hebben we het heel moeilijk met dit grote verlies. Nu, jaren later, weet ik precies wat er met mijn dochter Mariska is gebeurd. Helaas moest ik dat zelf gaan onderzoeken want van de autoriteiten en de pers kregen wij haast geen informatie. Vaak was de informatie in de pers onjuist. Het is een 'cold case' geworden en dat hebben we te danken aan corruptie! In Australië lopen de daders nog steeds vrij rond, onacceptabel! 
In de oude St. Pauls Church te Baltimore werd de volgende uit 1927 daterende Engelse en de hieronder in het Nederlands vertaalde tekst gevonden; die ik als filosofie heb aangenomen:
©
Wat doe ik?
Waarom?
Filosofie
Wees kalm temidden van het lawaai en de haast, en bedenk, welk een vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen: ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen: zij belasten de geest. Wanneer je je met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan jezelf bent.
Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn: het is een werkelijk bezit in het veranderlijk fortijn van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd: veel mensen streven hoge idealen na, en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde discipline op maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook als is het je wel of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich
zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn, en wat je werk en inspiraties ook mogen zijn: houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Wees waarachtig. Streef naar geluk.
Mariposa
De site van artiest Herbert Mast
www.herbertmast.com